Zelfportret 23-11-13
Een zware spot richtte ik op mij in een duister lokaal. Het resultaat was dat ik overbelicht was. Indertijd had men enkel olielampen en kaarsen. Een olielamp heb ik niet dus een kaars. Het resultaat: enkel mijn neus zichtbaar. Uiteindelijk heb ik drie kaarsen gebruikt en ze vlak voor mij gezet. Het fototoestelletje heeft een zelfontspanner en aangezien er (te) weinig licht was heeft het meerdere opnames geduurd eer ik door had dat ik stokstijf moest blijven omdat de sluitertijd hoog was. Mijn bril liet ik achterwege omdat die alleen maar reflecteert.
Het schilderen zelf viel mee. Een raster op de foto en enkel de opgelichte vlakken op het eikenhout kopiëren. Het eikenhouten paneeltje was al vernist. Eén enkele onderlaag in wit.
Het fotograferen van het werk is een ander paar mouwen omdat de automatische scherpsteller geen blijf weet met het zwarte vlak. Uiteindelijk is het mij toch min of meer gelukt door de omgeving ervan ook te fotograferen en dan de foto eruit te knippen.
en mijn eerste kleinzoon met extra aandacht voor de ogen. Van uit de pupil vertrekken er stralen. Als die geschilderd zijn dan is het oog veel levendiger. Ik accentueerde ook het rood op de wangen waardoor er meer diepte in het gelaat komt.
Er ontbrak wat aan bovenstaand werk. Ik veranderde dan maar de achtergrond die sowieso een grote invloed heeft op wat belangrijk is.
en nog een landschap. Het is een zicht op Nukerke van op de Edelareberg (Oudenaarde)
Olie op doek 30x40cm (van Action)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten